به گزارش بنکر (Banker)، این جملات نمونه‌هایی از انبوه تبلیغاتی است که از سوی شرکت‌های واسط ارائه‌دهنده خدمات اجتماعی ارائه می‌شود. خدماتی که برخی از ارائه‌دهندگان با یدک کشیدن نام بیمه مرکزی سعی در ارتقای وجاهت قانونی کار خود دارند و برای جلب نظر مخاطب و جذب مشتری به انواع و اقسام راه‌های بازاریابی روی می‌آورند. گاهی نام بیمه مرکزی آنقدر چاشنی فعالیت‌های بازاریابی اپراتورهای این مراکز می‌شود که بیمه مرکزی وارد میدان شده و با واکنش نسبت به فعالیت این شرکت‌ها و استفاده از نام بیمه مرکزی برای تبلیغات و اثبات وجاهت قانونی به فعالیت خود هشدار می‌دهد و از مردم می‌خواهد که مراقب کارت‌های تخفیف تقلبی باشند. صمت در ادامه این لیست بلندبالای تقلب را در چند برداشت بررسی کرده است.
برداشت اول؛ شما برنده شده‌اید
«شما برنده دریافت کارت طلایی برای بیمه خودرو شده‌اید…» این جمله‌ای آشناست که هرازچند گاهی از اپراتوری که پشت خط تلفن همراهتان است می‌شنوید. جملاتی که به سرعت پشت هم بیان می‌کند و فرصت اظهارنظری به شما نمی‌دهد تا مبادا بگویید: «ممنون، احتیاج ندارم! »
در این بین هم هستند کسانی که تحت تاثیر تبلیغات فرد تماس‌گیرنده قرار می‌گیرند و نسبت به نوع نیاز و درخواست سوال‌هایی را درخصوص بیمه پیشنهادی اپراتور مطرح می‌کنند. در این صورت است که مکالمه می‌تواند چند دقیقه‌ای بیشتر طول بکشد و در نهایت به فروش بیمه‌نامه‌ای با عناوین مختلف کارت طلایی و… منجر شود.
برداشت دوم؛ کارت تخفیف برای شما!
با صدای ممتد زنگ تلفن سر از انبوه کاغذهای روی میز برمی‌دارد و با صدای خسته جواب تلفن را می‌دهد. پشت خط خانمی است که ادعای اشتغال در یک شرکت فعال در زمینه امداد و بیمه خودرو در تهران را دارد. می‌گوید: «طی استعلام ارسال شده از سوی راهنمایی و رانندگی شهرستان…، شما هیچ تخلف رانندگی نداشته‌اید. بنابراین از طرف بیمه مرکزی مشمول ۵ سال تخفیف بیمه ماشین هستید.» بدون اینکه فرصت هیچ سوالی را به مرد جوان بدهد ادامه می‌دهد: «سالانه ۲۰ درصد بیمه بدنه و ۱۵ درصد بیمه شخص ثالث از شرکت بیمه‌ای طرف قرارداد خودرو، تخفیف مازاد محاسبه می‌شود و در مجموع ۳۵ درصد تخفیف سالانه بیمه خواهید داشت.»
نفسی کوتاه تازه می‌کند و باز می‌گوید: «این کارت تخفیف بیمه که اعتبار آن ۵ سال و نرخ آزاد آن حدود ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار ریال از طرف این شرکت اعلام شده، قرار است با نرخ ۹۹۰ هزار ریال به مشتری عرضه شود و ضمن قابل انتقال بودن به خودرو دیگر، ۴۰ درصد تخفیف در تعمیرات ماشین در داخل شهر و خدمات رایگان الکتریکی در خارج از شهر را به دارنده کارت ارائه می‌دهد.»… «به علاوه اینکه؛ اگر تعمیرات خودرو بیشتر از ۲ میلیون ریال هزینه دربر داشته باشد از طرف شرکت قسط‌بندی می‌شود. هر سه ماه یکبار نیز کار معاینه فنی خودرو به‌صورت رایگان انجام می‌شود و یک دستگاه تنظیم باد لاستیک نیز به عنوان هدیه به دارنده کارت اعطا می‌شود.» و بعد برای اینکه وجاهت لازم را به وظیفه خود و فعالیت شرکت بدهد با تاکید بر اجباری شدن داشتن کارت تخفیف بیمه از سوی راهنمایی و رانندگی می‌گوید: «این الزام شامل تمام خودروهای ایرانی مدل ۷۰ به بالا و خودروهای خارجی مدل ۲۰۰۰ به بالا می‌شود.»
برداشت سوم؛ فریب شبه بیمه‌ها را نخورید
هراز چندگاهی هم خبری روی خروجی برخی از سایت‌های خبری قرار می‌گیرد مبنی بر اینکه «افراد سودجو اقدام به فروش کارت تخفیف (به‌نام…. ) به مردم کردند و از طرفی با مراجعه به پزشکان و ترغیب آنان به همکاری با طرح، تخفیف صوری در خدمات ارائه‌شده از آنان مبالغی را دریافت می‌کنند.» معمولا به دنبال این اقدام شرکت مادر ارائه‌دهنده این خدمات با صدور اطلاعیه و رد هرگونه ارتباط با این شرکت‌ها از شهروندان می‌خواهد که از این خدمات استفاده نکنند. اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود و خبرها حاکی از آن است که چند سالی است دامنه فعالیت این شرکت‌ها به خارج از پایتخت هم کشیده شده است.
برداشت چهارم؛ نفوذ تقلبی‌ها به بیمه تکمیلی
«زنگ خانه را می‌زنند و می‌گویند که نماینده فلان شرکت بیمه‌ای هستند. چند فرم بیمه تکمیلی در دست دارند و تلاش می‌کنند شما را با نصف مبلغ رایج بازار بیمه تکمیلی و خدمات وسوسه‌کننده تشویق به گرفتن بیمه‌نامه کنند. برای اینکه کارت بیمه را با مهر شرکت و امضای نماینده بیمه بگیرید، باید قسط اول را بپردازید. قسط اول برای یک نفر معمولا حدود ۷۰ تا ۸۰هزار تومان است و اگر بخواهید بیمه‌نامه را برای تمام اعضای خانواده‌تان بگیرید، مبلغ به همین نسبت بالا و بالاتر می‌رود اما کافی است برای دریافت هزینه درمانی‌تان بروید تا متوجه شوید بیمه‌نامه‌تان هیچ اعتباری ندارد و جعلی است. این کلاهبرداری را هم می‌توان به لیست تقلب‌ها اضافه کرد. البته کارشناسان بیمه می‌گویند که به‌هیچ عنوان به بازاریاب‌های بیمه‌ای که در خانه‌تان می‌آیند، اعتماد نکنید. پس ما از کجا بفهمیم این افراد واقعا از طرف شرکت‌های بیمه‌ای مراجعه کرده‌اند یا کلاهبردارند؟
برداشت آخر؛ نهاد ناظر کیست؟
با توجه به زمینه فعالیت این دست از شرکت‌ها؛ سوال مطرح و قابل تامل آن است که به راستی نهاد ناظر برای این دست از فعالیت‌ها کیست و این نظارت‌ها تا چه حد اعمال می‌شود؟ آیا با صدور چند اطلاعیه هشدارآمیز مشکل فریب شهروندان حل خواهد شد؟ چگونه می‌توان جلوی این سودجویی‌ها را گرفت. چطور می‌توان بازار داغ سودجویی‌ها و کلاهبرداری‌های فردی و گروهی را کنترل کرد و مانع از ریشه دواندن این آفت در صنعت بیمه شد.
